PRÓBY WYDZIELENIA NOWEJ PARAFII
♦ Na przełomie XIX i XX wieku, w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego dostrzeżono wielką potrzebę budowy nowej parafii.
♦ Zgodę na budowę nowego kościoła we wschodniej części miasta uzyskał ks. proboszcz Kacper Wrzodek.
♦ W październiku 1897 kardynał Kopp zatwierdził lokalizację mającej powstać parafii oraz pierwszy projekt wykonania świątyni.
♦ 29.08.1899 parafia podpisała z władzami miasta kontrakt dotyczący budowy kościoła oraz plebanii.
♦ Po rezygnacji ks. Wrzodka z funkcji proboszcza katedry, jego następca ks. Teodor Myśliwiec podjął ponowne próby realizacji budowy nowej parafii. Tym razem jednak nie udało się uzyskać pozwolenia na budowę.
STARANIA I ROZPOCZĘCIE PRAC BUDOWLANYCH
♦ Dopiero kolejny proboszcz ks. Karol Adamski zdołał nabyć teren pod budowę oraz zakupił projekt architekta Welza. Niestety projekt ten okazał się zbyt kosztowny do wykonania, a ponadto starania o budowę parafii przerwał wybuch I Wojny Światowej.
♦ Po śmierci ks. Abramskiego starania o budowę przejął jego następna ks. Joseph Kubis. Wystąpił on z kolejnym wnioskiem w sprawie rozpoczęcia budowy.
♦ Przez kolejne lata były przeprowadzane zbiórki na budowę kościoła, jednak z powodu stacjonujących w mieście wojsk nie rozpoczęto budowy. W grudniu 1917 roku ks. Kubis przejął zebrany fundusz 97 550 marek, z czego jednak musiał spłacić ostatnią należność architektowi Welzowi.
♦ Kościół opolski mierzył się z gwałtownym wzrostem parafian. Kościół Katedralny oraz kościół „na Górce” mieściły łącznie podczas niedzielnych mszy 16 tysięcy osób, a ówcześnie na Msze uczęszczało 20 tysięcy osób - wiemy więc, że ok. 4 tysięcy osób było zmuszonych przebywać na dworze podczas nabożeństw.
♦ 21.09.1921 ks. Kubis zwrócił się kolejny raz do władz miasta o zgodę na budowę. Zrezygnował też z zakupionego wcześniej projektu i wybrał projekt Arthura Maxa Kikcktona, który zaakceptował także kardynał Bertram.
♦ Dnia 23.04.1923 roku rozpoczęto wyczekiwaną budowę od symbolicznego wykopu na wzniesieniu, które miało jeszcze bardziej podkreślić godność budowli.
Odrzucony projekt świątyni:
źródło: zbiory Archiwum Państwowego w Opolu
PROBLEMY FINANSOWE:
♦ Niestety w lipcu zakończyły się dotacje pochodzące z miasta co znów znacznie spowolniło budowę. Teraz finansowanie prac pochodziło z niedzielnych zbiórek darowizn uszczuplając liczbę pracowników do zaledwie dwóch.
♦ Ks. Kubis znalazł jednak rozwiązanie problemu i dzięki ks. prałatowi Uliczce udało mu się przeprowadzić interwencję u ministra finansów i parafia otrzymała w październiku 1923 roku dofinansowanie od władz państwowych, a także 10 tysięcy lirów od Papieża Piusa XI, który w 1920 roku mieszkał na opolskiej plebanii jeszcze jako biskup Achille Ratti.
♦ Początkowo patronem parafii miał zostać św. Wojciech jednak ze względu na powiązanie z Papieżem Piusem XI zdecydowano się na wybór Apostołów Piotra i Pawła aby podkreślić jedność ze Stolicą Piotrową.
♦ Niestety projekt budowy nowej parafii mierzył się z wieloma trudnościami tj. ogromną inflacją , która pochłaniała większość środków.
♦ W dniu 19.06.1924 roku w Boże Ciało położono kamień węgielny pod budowę kościoła opisując aktualną sytuację gospodarczą jako bardzo trudną. „Rok 1923- rok budowy, był najcięższy , jaki musiała przeżyć prowincja Górnego Śląska. Banknoty stały się w wyniku inflacji bezwartościowe. W kraju panowało bezrobocie i nędza. Nowe pieniądze były trudno dostępne. Budowa postępowała jednak dalej, nawet w tych ciężkich czasach. Papież Pius XI, który związany był z z Opolem, ufundował 10 000 lirów, a rząd niemiecki- 15 tys. marek.”
Fundowanie budowy kościoła pochodziło z wielu źródeł, a wśród nich możemy
wymienić:
➢ zebrane przez poprzedników ks. Kubisa 97 tysięcy marek
➢ 30 milionów marek przekazane przez ministra Goelitza
➢ 518 biliardów 972 467 miliardów z ministertwa finansów ( co przez ogromną inflację miało rzeczywistą wartość 3600 dolarów amerykańskich)
➢ pewna nieznana nam kwota przekazana przez kard. Bertrama
➢ honoraria ks. Kubisa za artykuły publikowane w amerykańskich czasopismac
♦ Również wierni składali bardzo hojne datki na kolekty niedzielne, a na prośbę ks. Józefa gospodarze z Półwsi, Sławic, Bierkowic, Żerkowic, Chmielowic, Dziekaństwa, Wójtowej Wsi, Szczepanowic i Winowa zwieźli nieodpłatnie brakujący piasek oraz drewno własnymi powozami.
♦ Przemysł wapienniczy Opola połowę materiałów przekazał za darmo, a dostarczyli je nieodpłatnie parafianie swoimi powozami. Pracownicy kolei wybudowali specjalną kolejkę aby dostarczać materiały na plac budowy. Bez tego wielkiego zaangażowania i hojności ukończenie prac nie byłoby możliwe w świetle ogromnych problemów gospodarczych.
źródło: zbiory Archiwum Państwowego w Opolu
ZAKOŃCZENIE BUDOWY:
♦ Kościół parafialny został wybudowany w stylu bazylikowym - nowoczesnym. Kościół jest zbudowany na planie krzyża, składa się z nawy głównej oraz dwóch naw bocznych.
♦ W dniu 26. 10. 1925 r. kard. Adolf Bertram konsekrował kościół i ołtarz główny ku czci Boga Wszechmogącego, Przeczystej Dziewicy Maryi, Wszystkich Świętych i Apostołów Piotra i Pawła. W ołtarzu wmurowano relikwie św. Klementyny i Diodory.
♦ Pierwszym proboszczem parafii został mianowany ks. Franciszek Sonnek, który pełnił tą funkcję od 25.08.1925. Na jego barkach spoczęło wykończenie wnętrza świątyni.
♦ Projekt ołtarza z podobiznami apostołów wykonano w stylu wczesnochrześcijańskim - według projektu Schreinera, który wykonał płaskorzeźby na ołtarzach bocznych - jednak wykonanie ołtarza głównego powierzono Kurtowi Spribille. Sufit zdecydowano się bogato ozdobić malowidłami w ciemnych barwach.
♦ W 1929 wybudowano nowe organy.
♦ Plebania została wybudowana w 1925 roku.
Archiwalny wykaz budynków mieszkalnych oraz plan plebanii z ogrodem:
źródło: zbiory Archiwum Państwowego w Opolu
